Een samenleving zonder vertrouwen is geen sterke samenleving
De aanhef is een melding van Mr. Drs. J. Wijn, de ex minister van economische zaken, dat hij aan velen heeft gezonden via een e-mail, op 18 augustus 2006, Joop Wijn is een prominent persoon bij het CDA. Daarmee heeft hij wel de – “vinger op de zere plaats gelegd”-, omdat een samenleving met een betrouwbare overheid een betere toekomst heeft. Waarom? Heel eenvoudig. Betrouwbaarheid van een overheid is een basisvoorwaarde voor een goed functionerende overheid én samenleving dat, gestoeld op democratisch politieke beginselen, een duurzaam politiek vertrouwen van de bevolking kan hebben. De uitwassen, van bijvoorbeeld monopolisten, kunnen onmiddellijk worden aangepakt om schade in de maatschappij, door zakelijke dominantie, te voorkomen. Daarnaast moet het vertrouwen, dat een overheid dan geniet, niet vervallen in dogma’s maar de redelijkheid met dat opgebouwde vertrouwen, duidelijk continueren.
De enkele punten van een verkiezingsprogramma, die de heer Wijn als een “PS “in zijn e-mail bijvoegde, zijn voor het overgrote deel wel juist. Maar………..het eerst aangehaalde punt, om extra geld voor gezinnen vrij te maken voor een verhoging van de kinderbijslag en / of kindertoeslag is, naar mijn stellige overtuiging, een zéér eenzijdig voornemen omdat de kinderbijslag eigenlijk moet verdwijnen. Dat het CDA voor “het gezin” kiest uit oogpunt van religieuze principes, begrijp ik wel maar maatschappelijk gezien is die verhoging zeer ongewenst.
Het CDA moet begrijpen dat de (een) “overbevolking” een onvoorstelbare deformerende invloed heeft op natuur en zelfs zéér destructief is en dat Nederland al “overvol” is. Dat merk ik dagelijks omdat ik het verschil kan zien met ongeveer 65 jaar geleden, en Nederland ook al “overbevolkt” was maar toen ongeveer 10 miljoen inwoners had.
Het CDA heeft kennelijk het meest recente “Millennium Ecosysteem Assessment”van de Verenigde Naties, de meeste uitgebreide milieustudie aller tijden, niet gelezen.
Ik moet helaas vaststellen dat nu ook het CDA wéér in de fout gaat door hun leerstelling, het religieuze principe, te koppelen aan de keuze voor het gezin om meer kinderen te laten worden geboren.
Bij een lage bevolkingsdichtheid, bijvoorbeeld 4 miljoen inwoners, zou dat géén probleem zijn. De aarde bezwijkt nu bijna onder zijn bewoners, die er ook nog een grote puinhoop van maken en niet begrijpen wat het leven in feite inhoudt en iedere vorm van realiteitszin missen. Het CDA moet toch ook weten dat de “Club van Rome” in het rapport “Grenzen aan de groei”, de inhoud daarvan ook voor hen bedoeld is.
Ook uit het oogpunt van een demografische principe, nu blijkt dat het geboortecijfer bij allochtonen aanzienlijk hoger is, een verhoging van de kinderbijslag juist zéér ongewenst. De “allochtone” bevolking heeft een aanzienlijk hoger geboorte percentage dan de autochtone bevolking, zodat de dominantie van een allochtone bevolking in het verschiet ligt, en daar wacht niemand op.
Bevolkingsvermindering zal er ook toe leiden dat de prijzen van huizen omlaag gaan en de huurtoeslag én een “startersfonds” voor jongeren op de woningmarkt, niet nodig is. Ik geef wel toe dat het “economisch denken” hierbij even op een zijspoor is gezet, omdat economisch denken niet altijd ten gunste van de gehele gemeenschap is: dat heeft de economische crisis ondertussen WEL heel duidelijk gemaakt. Ambitie en realiteit zijn soms zeker elkaars “antagonist”. De kredietcrisis van 2008 is een “interventie” geweest in het bestaansrecht van zeer veel huishoudens zodat het economisch denken in 2008 een rampjaar is geweest ten aanzien van het economische denken en daarnaar te handelen. Indien de kinderbijslag verhoogd zou zijn, de consequenties ingrijpender waren geweest in de Staatshuishouding. Immers: het begrotingstekort was opgelopen en de bezuinigingen die nodig zijn en op de kinderbijslag als eerste zou worden bezuinigd.
De verhoging van kinderbijslag is nu juist in strijd met de doelstellingen van duurzaamheid. Het streven naar een kleinere overheid en verlaging van de “staatsschuld” is dan een utopie. Nu de staatsschuld over de grens van het toelaatbare gaat en de kredietcrisis een economische crisis heeft veroorzaakt. Een vermeerdering van de bevolking zal die crisis slechts verergeren omdat de werkloosheid ernstige vormen aanneemt en vooral de jeugdwerkloosheid baart zorgen: niet alleen in Nederland.Spanje heeft nu reeds meer dan 50% van de jeugd die werkloos is. Een ramp dus.
Uiteraard zijn er wel meer argumenten om geboortebeperking te promoten. Gelieve U dan een ander artikel te willen lezen. “Fantasten in Functie” en “Aporie van het Nederlands Politieke denken”.
A.R. Girbes sr.
21. Augustus 2006 en bijgewerkt op 22 juli 2012.