Onze “Democratie” is een zieke grap waarbij de bureaucratie de resistente bacterie blijkt te zijn.
Ik geef het toe. Ik ben niet de enige die zich zorgen maakt over het democratisch gehalte in Nederland. Wijlen Wim Bosboom, in leven TV presentator bij de Tros, gaf dat reeds in februari 1993 al te kennen. Niets nieuws onder de zon. Alle columns en commentaren in nieuws- en weekbladen, over een slecht werkende overheid, hebben niet geholpen. Bureaucratie, lastenverhoging voor de burger en de bezuinigingen, VOORAL de niet goed werkende ministeries en een overmatige bemoeizucht van de overheid, en vooral een slecht functionerend OM dat fout na fout maakt en een nodig excuses niet geeft. De beginfase van de ambtelijke consolidatieprocessen.
Politieke wanorde en bureaucratie voeren de boventoon. In 2012 is dat nog steeds een harde werkelijkheid.
In 1993 heb ik al eens een artikel geschreven dat de politici het niet meer weten wat ze doen. Het pappen en nathouden was aan de orde van de dag. In 1993 was er geen bevolkingspolitiek en leefde men in de waan dat immigratie niet zo’n vaart zou lopen. Er werd geen aandacht besteed aan de langzaam opkomende immigratiestroom van niet Europese immigranten. Dat politici en zeker ook de journalistiek in het algemeen, oogkleppen hebben opgehad en degene die wel commentaar had op de immigranten werd als racist gebrandmerkt door het corps “politiek correct” dat een waar terreur uitoefende. Het mooie Nederland stond in 1993 al op barsten, ( Mr.W.B. Schuller schreef in een artikel in het opinieblad “Sta-Vast”, : “Hoe heeft het toch in het ons zo mooie land zover kunnen komen”.?) In 2007 is er een “algemeen pardon” gekomen voor ongeveer 26000 asielzoekers door één stem verschil in de Tweede Kamer der Staten Generaal waarvan er nu in 2012 slechts 5000 een inburgeringsdiploma hebben gehaald. Veel asielzoekers zijn dus in de uitkering terecht gekomen. Dit betekent dus dat de belastingdruk verhoogd wordt. Nu in crisistijd de broekriem nog steviger moet worden aangehaald en de armoede groeit. Een zo grote last voor de bevolking zou op basis van een unanimiteit- beginsel moeten zijn. Ook hier is de “Democratie een zieke grap” gebleken.
De activiteiten van ambtenaren bestond slechts uit het consolideren van eigen positie uit angst dat Brussel meer bevoegdheden dreigde te krijgen waardoor ambtenaren in Nederland overbodig zouden worden en linkse dogma’s via de media werden gepropageerd. Consolidatie van posities dus.
Prof. Dr. A. Hoogerwerf memoreerde in 1986 dat de politiek in Nederland ziek is en in zijn boek, ”Vanaf te Top gezien”, schreef hij dat ambtenaren niet meewerkten rond beleidsuitvoeringen. Daaruit is overduidelijk te concluderen dat een proces van consolidatie reeds aan de gang was.
Prof. Dr. B. Smalhout schreef in zijn column van 1 febr. 1997: Het grootste deel van de Nederlandse bevolking is het spoor kwijtgeraakt op het gebied van de rechtspleging en de bescherming van de burger door de overheid.
Wijlen mr G.B.J. Hilterman heeft het in zijn column van 22 maart 1997 over de “fiscale tirannie in Fiscalië ” in de tijd van het tweede paarse kabinet Kok. Forse parkeertarieven, onroerend zakenbelasting, de pluk van de huizenbezitter enz. Hij meent eigenlijk “de rooftocht van het Paarse kabinet”. Wilden linkse dogmatici een afrekening met de bezittende klasse?
Nepotisme is een symptoom dat m.i. onder de noemer “sociaal pathologie” thuis hoort. Maar KENNELIJK stoorde niemand zich aan dit fenomeen. Nepotisme is een vriendjespolitiek en hoort niet thuis in een parlementaire democratie. Maar, opportunistische partijpolitiek zorgt er voor dat Partijleden openbare functies krijgen toegewezen waar in feite een openbare sollicitatie voor nodig is.
.”Grote delen van de bevolking worden niet vertegenwoordigd in het parlement of de regering. De politieke elite komt grotendeels uit de laag van de sociale elite en dan is een “vriendjespolitiek” onvermijdelijk.
Zijn ambtenaren geboren misleiders en/of ze hebben kennelijk het boek van Niccolo Machiavelli gelezen die op meesterlijke wijze de misleiding omschrijft. De macht te willen behouden ten kosten van democratische processen is in feite politiek crimineel omdat de kiezer, de burger, geheel buiten die processen wordt gezet die ondemocratisch van opzet zijn. Op het moment dat de burger buiten de politieke processen wordt gehouden is eigenlijk de democratie opgehouden te bestaan. ” De democratie is dan nog slechts een zieke grap”.
“In de parlementaire democratie, zoals in Nederland, is de regering ministeriële verantwoordelijkheid jegens het parlement verschuldigd. Het ambt van regeringsleider en dat van het staatshoofd, de Koningin, is gescheiden. De regeringsleider wordt door het parlement gekozen en steunt met zijn regeringsbeleid op een meerderheid in het parlement, dat hem eventueel kan afzetten.
De waarde en de betekenis van een parlementaire democratie wordt niet erkend en kennelijk zijn partijbelangen belangrijker en hebben dan een hogere prioriteit bij beleidsmakers. Een gebrek aan democratisch constitutionaliteit is in een democratie uiterst onwenselijk en luidt de geboorte in van een Oligarchie en/of doet het Paternalisme zijn intrede.
Dat er veel geld wordt verspild met een inefficiënte bureaucratische samenleving, en daarmee de administratieve lastendruk op een onaanvaardbaar niveau is gekomen, is de prijs die we betalen voor de gesloten bastions vol met ambtenaren. Nu in 2012 blijken er ongeveer 950.000 ambtenaren te zijn: dat is ongeveer 1 ambtenaar op 17 burgers.
In 1999 was de administratieve lastendruk al 7,5 miljard euro (16.5 miljard gulden en zal dus in 2012 aanmerkelijk meer zijn)
Het is dus een verspilling van arbeidskracht en tijd. En deze zijn nu juist het meest kostbare wat men bezit. Dat de tolerantiegrens bij bedrijven bereikt is, interesseert de bureaucraat geen barst. Het beleid dat een minister moet uitstippelen, in de vier jaar dat hij of zij als minister aantreedt, is veel te kort. Een minister is in het leven van een ambtenaar slecht een “incident”. De macht blijft dus gewoon bij ambtenaren en de burgers zijn slechts de knechten. (Nethinim) In boeken over het Nederlands Staatsrecht staat heel duidelijk dat het geldend recht gezag moet hebben: dit is alleen mogelijk als de rechtvaardigheid in dat recht door het volk erkend wordt.
Nepotisme in een democratie is in feite een spelletje van “iene miene mutte” waarbij de democratie – dus de rechten van de burger – ter zijde wordt geschoven.
De beroemde Tsjechische schrijver Kafka bracht eens in een gesprek met een vriend duidelijk onder de aandacht dat bureaucratie als een soort slijm overblijft nadat het vuur van de revolutie verdampt is.
De bureaucratie, de gezeten ambtenaren, hebben dus in feite de macht. Als een politieke partij zich in belangrijke organen, in ongeacht welk ministerie, weet in te nestelen dan is dus in feite de “democratie” een “partijpolitieke democratie” waar de heersende mening van de heersende klasse is.
Dat ambtenaren een “geheime trommel” hebben waaruit niets in de openbaring mag komen is niet nieuw. Cor Vergeer van de SP verraadde dat een – interim gemeentesecretaris – in Leiden ongeveer € 1360,- per dag zou gaan verdienen en “Leiden ’s Burgemeester Postma overweegt om de SP in de toekomst geen toegang tot geheime stukken meer te geven.
Lang leve de democratie.” Wat U niet weet dat U geschied ook een ander weet het dan niet”.
Zo zijn er ook miljarden euro’s ( guldens) in Rotterdam doorgesluisd naar bevriende ondernemingen en dat het “Nepotisme”een politiek ongecontroleerde vorm krijgt.
Belasting dat met geweld ( belasting betalen is immers verplicht) van het publiek is afgenomen en gewoon verdeelt is. Nic van Rossum, ex columnist van Elsevier schrijft in zijn column van 8 april 2000:
“De ex- burgemeester van Rotterdam en zijn echtgenote hebben een decennium lang een-tweetje kunnen spelen op kosten van de belasting betaler”.
Nederland is maar een klein land. Als Nederland zijn problemen op wereldschaal uitvergroot, blijft er niets van de problemen over. Dat neemt overigens niet weg dat “de Democratie” moet worden bewaakt en als een troetelkind moet worden behandeld. Ons democratisch tekort duikt ook in Europa op en begint dreigende vormen aan te nemen. Ook in “Brussel” wordt de kolos, dat het Europees parlement is, een bureaucratisch monster. Ook daar worden de normen en waarden niet in acht genomen als we de beelden op de buis zien dat de 626 dames en heren in het Europees parlement een royale onkostenvergoeding handhaafden. Gesjoemel met onkostendeclaraties is een Europese Parlementariër onwaardig. Maar…… geld maakt alles vloeibaar dat men “principes” noemt.
Hoe de “democratie” zijn uiterst irritante uitwassen kent laat de Gemeenteraad in Delft zien. Winkeliers zouden moeten gaan betalen om een vlag te mogen uithangen.
De nationale vlag zou als een reclame uiting gezien worden. Dommer en irritanter kan het bijna niet. En college dat zo met democratische regels omgaat is niet handhaafbaar. Een ambtenaar zal toezien of de winkeliers zich aan de verordening houden. Verbijsterend. Colleges zoals die in Delft moeten verdwijnen.
De mentaliteit van de vanzelfsprekendheid is een dwaasheid.
Mogelijkerwijs hebben veel ambtenaren geschiedenis gestudeerd of een aanverwant vak. Wat mij steeds opvalt is dat zij, ambtenaren en bestuurders, zich de goddelijke vreugde van ‘Abundantia” aanmeten en de hoorn van de overvloed in de hand hebben, en niet beseffen dat overvloed bijeen is gebracht door argonauten die “de Gulden vlies” uit de boom moesten halen dat bewaakt werd door een draak én dat zij zelf door onvermogen de draak niet kunnen overwinnen.
De vanzelfsprekendheid waarmee bestuurders van zowel Gemeenten als wel landelijk, belastingen verhogen onder vlag van de uitroep dat er voorzieningen moeten komen waar de burger in het geheel niet om heeft gevraagd.
Prof. dr. Flip de Kam waagt het zelfs te beweren dat het opruimen van kleine heffingen, zoals de omroepbijdrage, de eenvoud dient. Prof dr. Van de Ploeg, econoom, heeft als staatssecretaris van cultuur de omroepbijdrage afgeschaft en daarvoor is er een kleine verhoging van de inkomstenbelasting gekomen. Het is mogelijk uit zuiver praktische reden gedaan, maar, het betekent wel dat de burger nu gedwongen wordt “luister en Kijkgeld” te betalen via de belastingen. Dat nu de omroepen vrij spel hebben en ook de reclame-inkomsten gebruiken voor hoge salarissen, komt het er eigenlijk op neer dat de burger de reclame subsidieert. Indien er geen reclame op de buis komt is de maatregel wel te begrijpen. Nu is het gewoon graaien van twee walletjes.
Op zich is dat een eenvoudige zaak, ware het niet dat beide lid zijn van de Partij van de Arbeid en voorstander van gemeenschappelijke diensten. De omroep – verenigingen manifesteren zich evenwel uiterst zakelijk, gezien de reclamevullis dat dagelijks over ons wordt uitgestort. Indien er, na het afschaffen van de omroepbijdrage, was bedongen dat er ten minste één vrije TV zender zou komen waarop geen reclame is, had ik een en ander anders benaderd. Nu betalen we voor reclame en de ergernis is gratis en ik vind dat het actualiteiten programma NOVA, zich de attitude aanmeet van een staatsomroep. Ook in het programma “Paul en Witteman” worden tegenstanders van de socialistische heilgemeenschap als een klein kind en domme gans neergezet. De vanzelfsprekendheid waarmee dit gebeurt vind ik uiterst zorgelijk. Buiten beschouwing laat ik de geaccepteerde spot en de humor die dat dan uitstraalt. Politieke grillen aan het adres van niet socialisten is voor mij niet vanzelfsprekend. De vanzelfsprekendheid, waarmee de “rode hersenspoeling” via de radio en de televisie tot ons komt, is m.i. dan ook een absurditeit.
Dat “ze” dan ook bakken geld uit belastinggelden ontvangen is zeer ongewenst. De omroep- plutocraten zijn inmiddels een aparte klasse geworden.
Het is wéér de vanzelfsprekendheid dat hier een grote rol speelt. Er wordt met belastinggeld gesmeten, zonder we kunnen zeggen dat de aangeboden programma’s beter zijn dan voorheen. De vervlakking, steeds meer van hetzelfde is een ongelooflijke uiting van misbruik van belastinggeld. Als de omroepen persé reclame op de buis willen, dan moeten ze commercieel hun eigen broek ophouden en mogen ze m.i. geen belastinggeld ontvangen.
De vanzelfsprekendheid waarmee Prof. dr. Flip de Kam de OzB wenst te handhaven om de Gemeenten een vrije besteding van die gelden te geven is typisch een links dogma. “Na vervanging van de OzB door een hogere uitkering van de Rijksoverheid ( het gemeentefonds) verliezen gemeenteraden veel van hun vrijheid om extra voorzieningen in het leven te roepen”. (Sic.) Die voorzieningen zijn zoals in Groningen, kwijtschelding van OzB aan bijstandsgezinnen. Gemeenten doen dan aan loonpolitiek en dat vind ik niet vanzelfsprekend.
Verder vindt Prof. de Kam dat; ”In Nederland tellen gebruikelijk ook de inkomenseffecten zwaar. Vooral bezitters van panden en duurdere eigen woningen gaan er na het verdwijnen van de OzB tot duizenden euro’s op vooruit.”. Deze “vanzelfsprekendheid” van een lid van der P.v.d.A. is er kennelijk zich niet bewust van het feit dat er vele eigenaren van woningen zijn de OzB als een ondraaglijke last zien en als uiterst onrechtvaardig. De heffing OzB is m.i. onrechtmatig. De OzB is een claim op bezit en dat is in strijd met de democratische grondbeginselen.
Als Professor Flip de Kam zijn partijpolitieke dogma’s wil aanbidden, laat hij dan een voorstel doen ter beperking van de renteaftrek bij hypotheken. Dat zou geen onredelijk eis zijn omdat bij “rente aftrek” iedereen mee betaalt aan de bezitsvorming van een ander. Het begrip “billijkheid” ( niet onredelijk) is in dit verband een zuiver “anti kapitalistisch” fenomeen omdat bij een hoge fiscale aftrek, een prenumeratie, een verwacht voordeel dan niet wordt gehonoreerd. Immers, een belastingvoordeel bij een fiscale aftrek, zoals de hypotheekrenteaftrek, is in feite een vooruitbetaling op eigendom, immers: door de aftrek kunnen de laatste termijnen nog voor de expiratiedatum als aflossing, worden vervroegd.
Is het Openbaar Ministerie nog de “spil” in een democratie?
Ik meen dat het Openbaar Ministerie een spil moet zijn in een democratie om ieder zijn recht te geven dat een democratie aan iedere burger toekent. De burger kan dus in een democratie zijn recht opeisen.
De vanzelfsprekendheid waarmee het OM die democratische rechten laat ondersneeuwen aan de belangen van dat OM wordt duidelijk als ik een gedeelte citeer uit een artikel in het opinieblad “Sta- Vast” van wijlen Mr. E.L. Gonzalves.
“De rechterlijke macht is geen weerspiegeling van de maatschappij.”
“Een naar mijn mening zeer zwaar wegende factor bij het overmatig gunstig waarderen van door lepe advocaten aangedragen argumenten van juristerij en haarkloverij is het gegeven, dat de zittende rechterlijke macht geen redelijk getrouwe afspiegeling meer is van de sociale en politieke structuren in de maatschappij”.
De laatste dertig jaar heeft een bepaald onevenredig groot deel van de rechterlijke macht een D66-achtergrond. En uit die kringen komen bijna altijd de jeremiades voort om de asielzoekers maar vrijelijk toe te laten en om ten aanzien van daders van (zeer) ernstige delicten sterk te laten meetellen dat zij zo’n ongelukkige jeugd hebben gehad of uit een kansarme sociale groep voorkomen. Het toppunt werd bereikt toen geheel Nederland werd verblijd met de benoeming van de D66-minister Mevr. Mr .Sorgdrager op Justitie. Wat velen verwachtten werd helaas waargemaakt: haar ministerschap bestond uit een aaneenschakeling van fouten, blunders, affaires en schandalen.
Ook al wordt er een omslag bereikt in het benoemingsbeleid van de rechterlijke macht, dat duurt het nog geruime tijd voordat een aanmerkelijke verbetering zichtbaar zal worden”.(…..) aldus Mr E.L. Conzalves.
Na analyse van dit stukje moet ik zorgelijk worden omdat mijn democratische rechten en de rechten die ik als burger heb, krachtens het Burgerlijk wetboek, worden geschonden. De beslissingen die zijn genomen om immigranten vrijelijk toe te laten is in feiten een regelrechte aantasting van mijn burgerrechten omdat er beslissingen zijn genomen die “subjectief” zijn. ( “Het beschouwende ik betreffende of er van uitgaand, gevoelsmatig, volgens het Wb van Dale).
De beslissingen zijn dus niet getoetst of krachtens een bepaald artikel genomen maar vrijelijk en gevoelsmatig. Dat is een ramp. Een Rechter of een Officier van justitie die rekening houdt met de achtergrond van vreemdelingen, de “zielige mensen”, ook al heeft die achtergrond, de slechte jeugd van de immigrant, geleid tot misdadig gedrag, en desondanks toegelaten, dan is een rechterlijke macht en / of het OM in zekere mate medeplichtig aan de stijging van de criminaliteit. Dat is onacceptabel. De maatregelen die criminaliteit moeten beteugelen d.m.v. wetten, zoals de door het CDA voorgestelde wet ter fouillering van mensen in het publieke domein, bijvoorbeeld in binnensteden, is een ernstige aantasting van mijn burgerrechten.
Alle maatregelen die inmiddels genomen zijn, zoals het fouilleren, afluisteren, boetes uitdelen bij lichte overschrijding van een maximum rijsnelheid, de nieuwe wet op het Communicatie geheim, wat de privacy bescherming van het briefgeheim volledig onderuit haalt, is een aantasting van mijn burgerrechten.
Een hoogst zorgelijk ontwikkeling, temeer dat justitie nu eist dat zij straks mee moet kunnen kijken en luisteren bij alle vormen van communicatie.
Hoe vaak is er niet geschreven over het feit dat de politie een “Staat in de Staat” is en er nu maar een beetje méér maatregelen voor nodig zijn om van een “verlichtte dictatuur te spreken?
“Wordt onze democratie een zieke grap? Of is het dat al. Och, al lang. Op 23 oktober 1999, staat er in de Telegraaf: ” Ambtenaren regeren Nederland”.
Criminoloog Ditton verbaasde zich evenwel dat Nederland nog geen wetgeving heeft op het gebied van cameratoezicht. Ook vraagt hij zich af waarom bestuurders zo gauw grijpen naar camera’s. Het beheren van een camerasysteem is net zo duur als het aantrekken van zes politieagenten.
Als kamerlid Bakker van D-66 de Procureur Generaal, de Weijkerslooth, van pure amateurisme beticht inzake de sergeant majoor die in Irak een Irakees zou hebben doodgeschoten, om deze direct te beschuldigen van dood door schuld en er achteraf niets blijkt van de juistheid, dan is het goed mis met ons justitieel apparaat.
De “Democratie” is in het onderwijs geen grap meer. De “Democratie” is daar al enige tijd overleden.
Prof. Dr. H. W. von der Dunk schreef in het Historisch Nieuwsblad een beschouwing over de onweerstaanbare opmars van de kaste der “apparatsjiks” in het liberale westen. ( H.N 1996/ 4)
“We gaan steeds meer lijken op wijlen het Groot Sovjet Rijk. Vroeger waren bij ons de regelaars de onmisbare dienstverleners van de producerende. Nu zijn de regelaars de baas en fungeren de producerende als hun onmisbare dienstverleners. De boze droom van het Groot Sovjet Rijk, – alle macht aan de regelaars -, is door ons geadopteerd. In het Nederlands onderwijs wemelt het van de apparatsjiks en de Sovjetisering is er bijna voltooid.
‘De apparatsjiks krijgen het geheel voor het zeggen, ook bij het vak “Geschiedenis”. De leraar mag niet meer zelf bepalen over welke onderwerpen hij lesgeeft. Hij mag zelfs niet meer voor de klas staan. De leraar moet begeleiden en organiseren De geschiedenisleraar heeft dus als klasse afgedaan.” ( Gelukkig is “men” in 2012 tot inkeer gekomen en is het vak geschiedenis weer een agendapunt.)
De wil van de leraar moest worden gebroken. Maar, hij had nog een keus. Hij mag zich nascholen. Hoe humaan. De leraar zal liever kiezen voor de Nederlandse versie van Siberië: De WAO.
Onze “Democratie”is een zieke grap. Ook de “dokter” wordt een apparatsjiks en kan hij nog slechts ten dienste staan van het systeem. De managers met de linkse dogma’s, het collectivisme als ideologie, zullen het politiek Nederland nog lang moeilijk maken
De “Democratie”in Nederland is ernstig ziek als systeem. In de aloude klassenstrijd is er een nieuwe futuristische sfeer bijgekomen: de sfeer van een “clown” in de persoon van de “manager”, die te vergelijken is met een “incomprehensive condottiere**)” en verzot is op de Alruin *). Daarnaast is de “Democratie” in zeer ernstig gevaar omdat er een wolf voor onze “Democratische” én “Geografische” deur staat: de Islam, dat géén “Democratie” wenst.”Onze” Democratie staat dus op springen. Nu is het de vaag welke kant het politieke verstand kiest. Ook de bureaucraten zullen moeten kiezen omdat Brussel hen op de kielen zit. Ik denk dat niemand een keus heeft.Het is of een gezonde Constitutionele Democratie, met al haar democratische rechten voor de burger, óf er komt een ongelooflijk bureaucratisch monster op ons af uit Brussel waarbij de democratie op een zijspoor wordt gezet. Gezien de huidige crisis is de keuze niet moeilijk. Nederland moet zijn soevereiniteit behouden met alle Parlementaire Democratische constitutionele beginselen. De chaos is werkelijk dichtbij als we die keus niet maken.
(De waarheden die men het minst graag hoort zijn vaak juist die, welke men in de allereerste plaats dient te weten”.La Rochefoucauld)
*) Slaapverwekkende kruid: Nachtschade, Mandragora. **) aanvoerder van huursoldaten of bende in Italië in de 14e en 15e eeuw.
A.R. Girbes sr.
8 maart 2009
Bijgewerkt op 13 mei en 28 juli 2012.