De waarheid, waarheden, waardeloos, waardering en waardigheid.
De waarheid. Waarheid is volgens het woordenboek: “Het in overeenstemming zijn van het denkbeeld met de wetten van het denken of met zijn voorwerp, van een verhaal of bericht met de zaak zoals zij is: materiële waarheid die welke door de feiten voortdurend wordt bevestigd”.
Het blijkt dus niet zo eenvoudig te zijn van wat “waarheid” of “de waarheid” is. Ik vind de omschrijving die ik vet- cursief heb afgedrukt de beste omschrijving. “Feiten die voortdurend wordt bevestigd”. Geloof is voor velen een waarheid maar de feiten bevestigen juist dat het een grote leugen is. De aangenomen, dus, de veronderstelde, waarheid van het geloof is dus als feit fantasie en omdat fantasie een zeer persoonlijke zaak betreft, is het nimmer een waarheid. De zinnen zijn zeker niet “blasphématoir” maar moeten in de context van waarheden worden gezien.
Waarheden zijn een afgeleide daarvan terwijl waardeloos heel iets anders is evenals waardering en waardigheid. Zo op het oog hebben deze woorden niets met elkaar te maken denkt U. Dat is beslist niet het geval.
Als een politicus de waarheid niet vertelt en de politieke situatie niet in waarheid opnoemt en de onwaarheden,- of een drogreden hanteert,- als een waarheid verkondigd hij eenvoudigweg als een “fantast” kan worden aangemerkt. Immers: hij zegt iets uit mogelijk opportunistische motieven of hij is van mening dat zijn aanhoorders het toch niet begrijpen. Zijn redenering is beslist waardeloos en bij de goede verstaanders is de waardering zonder enige waardigheid beslist afwijzend. Het is het gevolg van de waarheid niet vertellen en/of de materiële feiten niet door zijn toehoorders worden bevestigd.
Politici, zo is mijn indruk, heb je eigenlijk in verschillende categorieën.
- De fantasten,
- Degene die altijd de waarheid zeggen.
- Degene die drogreden uitdraagt en daarin zelf gelooft.
- De man of vrouw die zelf geen onderscheid kan maken in fictie en feiten.
- De politicus die uitsluitend op macht uit is.
- De politicus die eigenlijk een wetenschapper is en de politiek met een goed hart benadert na een wetenschappelijk tijdperk van jaren.
- Hij of zij uit zuiver ideologische betrokkenheid de politiek bedrijven.
- Iemand die de “wereld” wil veranderen naar zijn denkbeelden.
- Zijn of haar emoties geheel met politieke ambities willen vertalen.
- Zich als een “vis in het water” voelen in het politieke bedrijf (spel). .(diplomatie)
Dit zijn, naar mijn overtuiging, de meest herkenbare. Natuurlijk zijn er nog meer verschillen, maar dan wordt het een boekwerk van 500 pagina’s. Niemand zal dat “boek” lezen, zodat het doel niet wordt bereikt.
Welke motieven ik heb om dit U te melden?
Ik heb een vreselijke hekel aan mensen die de “kluit” willen belazeren omdat niemand daarom vraagt en het vertrouwen in een diep wantrouwen wordt omgezet dat fnuikend is voor een hele gemeenschap waardoor een segregatie onvermijdelijk is. Dat is desastreus en zal een ieder geen gemeenschappelijk belang meer willen dienen. Het diepe wantrouwen bij de banken en bij de burgers, na de kredietcrisis, is daarvan een goed voorbeeld. De gevolgen van het liegen en bedriegen, of een drogreden als een heilige geloofwaardigheid verkondigen, zijn altijd na een meetbaar tijdsvak merkbaar als de “materiële waarheden” zichtbaar worden en de feiten zich “bloot” geven. (Het gezegde: “Al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaald het wel”)
Politieke doelstellingen in onduidelijke taal en/of niet in tastbare voorspellingen die meer een “mogelijkerwijs” uitgangspunt hebben, zijn evenzo gewoon fantasie. De kiezer moet er geen eigen invulling aan kunnen geven, maar een duidelijk politiek doel in redelijkheid en in haalbaarheid kunnen aanhoren. Aan suggestieve opsommingen heeft een kiezer niets.
Een paar voorbeelden:
“Wij vinden dat het onderwijs duidelijk moet zijn voor de samenleving.”
“Wij willen dat Nederland bereikbaar blijft voor iedereen.”
“Wij werken aan versterking van de Nederlandse positie”.
“Wij zijn een land van hardwerkende mensen die met elkaar aan de slag gaan om Nederland nog beter te maken.”
“Wij doen wat nodig is voor iedereen”.
“Wij kiezen voor het bereikbare. Voor samen. Voor mensen zelf.”
“Het gaat bij de ingelaste verkiezingen voor de Tweede Kamer op 12 september om onze toekomst.” ( Iets gewijzigd: Bron: Uit de NRC-Next, Rob Wijnberg, 26 juni 2012)
Van de website van de Partij van de Arbeid het volgende:
Democratie. Het vertrouwen in onze rechtstaat, in onze publieke sector en in onze democratie is er niet vanzelfsprekend. Daaraan moet worden gewerkt. Niet alleen door een transparantie en efficiency, maar ook door een dienstbare en integere overheid en door ruimte te bieden aan meer invloed van de burger.
Deze werkelijk nietszeggende tekst is kenmerkend voor een politieke partij.
De volgende tekst heb ik van de website van D-66.
Mensen willen weer vooruit, D66 wil vooruit. Na vijf jaar stilstand en besluiteloosheid, hebben veel mensen het vertrouwen in de politiek verloren. Het herstel van dat vertrouwen is één van de belangrijkste opdrachten voor de komende jaren. De politiek moet laten zien dat het wel besluiten kan nemen, dat we echt het verschil kunnen maken voor mensen. Het Begrotingsakkoord is een eerste stap. Maar onze ambitie is groot. Met investeringen in onderwijs en duurzaamheid en met structurele hervormingen kunnen we de kansen van mensen op een baan, een huis en een diploma weer groter maken. Zo herstellen we het vertrouwen van mensen. Zo helpen we mensen vooruit. Zo brengen we Nederland vooruit. Dat ik ook deze tekst als absoluut “nietszeggend” classificeer komt door de holle frasen.
Een punt pak er even uit:” Het Begrotingsakkoord is de eerste stap”. Omdat dit nu iedereen aanspreekt en er over de inhoud van die overeenkomst niet ludiek wordt gesteggeld, maar in volle ernst het CDA en de VVD er vanaf wil. De onhaalbaarheid van dat “begrotingsakkoord” is daarmede bevestigd en de retoriek blijft staan. De PVV heeft immers in het “Catshuys- overleg”, de punten die in de overeenkomst zijn aangehaald, door eerder met die kennis te zijn geconfronteerd, dat overleg afgebroken. Nu noemt Haersma- Buma,CDA, dat Wilders is weggelopen als ook de VVD dat heeft gezegd bij monde van Mark Rutte. Vooral het punt van de “Forensen- taks” is niet in goede aarde gevallen en kennelijk vindt de aanstaande kiezer dat ook.
De onduidelijkheid en vooral de domheid straalt er van af. Dat Brussel nu gerustgesteld zou zijn is maar bijzaak. Brussel is voor mij een grote lolbroek met 50.000 bureaucraten die enorme salarissen opstrijken. Een blok aan het Europese been. Het mogelijk uiteenvallen van de Euro- Unie is ook een gevolg van domme maar vooral van naïeve politici die de Griekse regering op de bruine ogen heeft vertrouwd terwijl de regering van Griekenland geheel Europa voor een “Fait accompli” heeft gezet omdat er werd gelogen over de schulden en het begrotingstekort. Nu Griekenland op het punt staat de Unie- gedwongen te moeten verlaten, er is kennis genomen van de onmogelijkheid van Griekenland die schulden eens terug te kunnen betalen, is daarmede ook bevestigd, dat onduidelijkheid bij redeneringen en de retoriek die werd geuit en geloofd, de waarheid werd verkracht, waarheden werden verzwegen en nu er een waardeloos Griekenland achterblijft, ook de waardering heeft verloren en aldus zijn waardigheid ziet wegkwijnen. Dat Griekenland al vele miljarden Euro’s heeft ontvangen is een beloning op liegen en bedriegen. Griekse waarheden waren verpakt in waardeloos geklets en hadden het karakter van een sprookje.Dat “intelligente politici” de sprookjes uit Griekenland hebben geloofd zegt veel over de mores bij de Grieken maar vooral over de zeer naïeve zijde van westerse politici, en, daarbij gebrek aan waarheden toch hun beslissingen hebben genomen, waardoor de gemaakte afspraken in feite waardeloos zijn alsmede daardoor er voor hen geen waardering meer is en hun waardigheid niet meer bestaat en de basis is gelegd voor een waardeloze Euro-Unie maar door ambities bijeen wordt gehouden. De waarheid is evenwel dat de Europese burger zijn spaargeld voor een deel zag ” verdampen” , de inflatie nu toeneemt waardoor de armoede groeit als een nieuwe waarheid. Met enige verbijstering nam ik weer kennis van het volgende: De heer Teulings, directeur van het Centraal Plan Bureau, geeft in het programma ” Buitenhof” van 25 november 2012, te kennen, dat Griekenland de schulden NIET terug kan betalen en dat er op die schulden zal moeten worden afgeschreven. In de Telegraaf van 24 november 2012 las ik evenwel dat de ” Griekse redding nabij is”. De cijfers en de argumenten doet er niet toe omdat cijfers een vals beeld geven van de werkelijkheid. De resultaten van een globale beoordeling van het gemiddelde aan schulden is zo groot dat “logischerwijs” die schulden niet op “korte termijn” terug betaald kunnen worden. Daarnaast maak men melding van dat de 120% staatsschuld wordt gewijzigd in 124% in 2020. Maar de Europese Unie, het Internationaal Monetair Fonds en de Europese Centrale bank lenen mogelijk nog eens € 9.000.000.000,- aan Griekenland door het afzien van rendement . De Staatsschuld is in 20120 dan 129%. Ongeachte de rekenmethoden en het verschuiven met cijfers, de globale resultaten der schulden loopt dus op. Het is een drama voor de Griekse bevolking dat onmogelijk met arbeid en handel die schulden kan voldoen. Dat de Griekse premier Sameras lachend bij de top in Brussel aanwezig was is uiterst vals en tekent de situatie, die zeer ernstig van aard is en Griekenland spoedig de Euro- Unie zal moeten verlaten met achterlaten van schulden aan west- Europese banken: ook in Nederland dus. De Nederlandse belastingbetaler wordt dol van ambities en domme beslissingen. Twee jaar gelden was al bekend dat Griekenland het niet zou redden, maar de tijd heeft slechts de banken geholpen en niet de Europese burger. Wie nu nog het retorisch geklets van Drahgi, Von Rompuy en La Garde geloofd, moet naar Abdera gaan, een stad in Thracië, waar heel veel onnozelen wonen: de Abderiet. Het wordt steeds gekker. Ook hier zijn waarheden vervalst en aldus dat: ” De waarheid, waarheden, waardeloos, waardering en waardigheid”, veel met elkaar te maken hebben en soms overgaat in uiterst gemeen spel op kosten de burger, die tot op het bot gefrustreerd wordt. Dat de waarheid is verzwegen zullen daardoor de rellen binnen Europa een van de waarheden zijn waar we ernstig rekening mee moeten houden en de verdeeldheid in Europa groter zal zijn dan ooit, dus in tegenstelling wat “men” beoogde door invoering van de Euro. De ramp die Europa financieel zal treffen is uiteindelijk de schuld van de absolute domheid van regeringsleiders, hoewel ik denk dat Amerika een te grote druk op de banken in Europa heeft gelegd, en deze gestuurd zijn door het fundamentalistische kapitalisme onder leiding van Goldman Sach die ook de financier is van Barak Obama.
A.R. Girbes sr.
19 augustus 2012. 25 november 2012.